In het oude China werd een arts betaald zolang de patiënten gezond waren. Hoe meer gezonde patiënten, hoe meer hij verdiende. Stroomde de wachtkamer vol met niezende, koortsige of geobstipeerde patiënten, dan verdiende de arts geen rooie cent meer, terwijl hij zich wel een slag in de rondte werkte. Tot de wachtkamer weer leeg was.